Jaga Bardyszewska

Artystka o wielu talentach. Ciekawa świata i ludzi, pełna energii i gotowości do działania. Szczególnie umiłowała rzeźbę i malarstwo. W jej obrazach dominuje przyroda – pejzaże (często z wtopionymi elementami architektonicznymi), zwierzęta. Czasem pojawia się człowiek. Stara się uchwycić w swoich obrazach urok i ulotność chwili malowaną światłem i cieniem. Jej koronnym działaniem stała się rzeźba z brązu w technice wosku traconego. Jej uchwycone w ruchu postacie zwierząt i ludzi są lekkie i ulotne na przekór materiałowi, z którego są odlane.

Absolwentka rzeźby na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika W Toruniu. Dyplom z rzeźby w roku 1985 pod kierunkiem wybitnego artysty rzeźbiarza Prof. Adolfa Ryszki, „…co napawa mnie dumą. To dzięki temu człowiekowi zaczęłam ambitniej podchodzić do własnych poczynań na <<niwie sztuki>> próbując swych sił w różnych technikach rzeźbiarskich.”  

Urodzona w 1954 roku w Borysławiu na Kresach Wschodnich (dziś Ukraina), wychowana w Jarosławiu, w gronie czwórki utalentowanego rodzeństwa, "znajdujące się tam Liceum Sztuk Plastycznych przesądziło o wyborze mojej drogi życiowej. Zetknęłam się tam z ludźmi, którzy  mieli duży wpływ na mój rozwój. Wspaniałe Grono Pedagogiczne, koledzy o niezwykłych osobowościach!  Tam obudziła się we mnie żądza przygód, której podporządkowana jestem do dzisiaj. Stagnacja  <<zabija moją duszę>>”.    

Okres studiów to również fascynacja końmi, jeździectwem, co znalazło odbicie we wczesnych  pracach malarskich. Po kilkunastu latach spędzonych w środowisku toruńskim, gdzie założyła z przyjaciółmi i współprowadziła Studencki Ośrodek Jeździecki „Ułanka”, żyjąc z rodziną i wychowując synów Bartłomieja i Dominika w urokliwym miejscu lecz warunkach spartańskich, los rzucił ją wraz z rodziną na Mazury.

„Rozpoczynając pracę w szkole w Łynie odkryłam swoje nowe powołanie – wychowanie i kształcenie młodych umysłów i osobowości.”  Swojej nowej małej  ojczyźnie oddała swoją energię i talent organizując lub współorganizując plenery i warsztaty plastyczne, włączając się w rehabilitację osób z niepełnosprawnością poprzez sztukę.  

Jej wysiłki zostały dostrzeżone i docenione. Została wyróżniona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - odznaczeniem „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

„Staram się godzić pracę pedagoga i artysty plastyka, co prawdę mówiąc, w ostatnim czasie staje się coraz trudniejsze.”

W nieustawaniu w zmaganiach z „pędzlem i dłutem” pomagają jej plenery artystyczne, na które jest zapraszana i w których chętnie uczestniczy. Dzięki panującej tam atmosferze, łączącej ambitną pracę z wymianą doświadczeń, poznawaniem nowych ludzi i nowych kultur, chęć tworzenia ożywa w niej wciąż na nowo. Należy do Związku Plastyków Warmii i Mazur.

Jest autorką licznych dzieł rzeźbiarskich i malarskich, które zdobyły uznanie i trafiły do kolekcjonerów krajowych i zagranicznych. W swoim dorobku ma wiele wystaw indywidualnych oraz udział w wielu wystawach zbiorowych.